Contacteer ons
Vlaams Energie- en Klimaatagentschap (VEKA)
Onder het EU ETS is het aantal emissierechten beperkt door het emissieplafond (de ‘cap’). Dit plafond neemt jaarlijks af. De rechten onder dit plafond worden op verschillende manieren op de markt gebracht: een deel wordt geveild, een ander deel wordt kosteloos toegewezen (zie onder). Elke installatie moet na elk kalenderjaar voldoende emissierechten inleveren om zijn emissies te compenseren. Tot en met 2020 mogen er in beperkte mate ook internationale kredieten gebruikt worden naast Europese emissierechten. Vanaf 2021 zal dit niet meer kunnen.
Het totale emissieplafond wordt vastgelegd op EU niveau. In 2013 werd het plafond vastgelegd op 2 084 miljoen emissierechten, wat het gemiddelde van het emissieplafond in 2008-2012 was. Tot en met 2020 neemt het plafond jaarlijks af met 1,74% (= de lineaire reductiefactor of LRF) oftewel 38 miljoen rechten. Zo komt het plafond op een niveau van 1 816 miljoen rechten in 2020, wat 21% lager is dan 2005.
Het totale emissieplafond is voor de periode 2013-2020 als volgt onderverdeeld:
Vanaf 2021 zal de lineaire reductiefactor aangescherpt worden tot 2,2%, waardoor het plafond jaarlijks met 48 miljoen rechten zal zakken. Zo komt het plafond uit op 1 333 rechten in 2030, wat 43% lager is dan 2005.
Voor de periode 2021-2030 wordt het emissieplafond als volgt verdeeld:
Alle bovenstaande cijfers zijn inclusief het VK, het is nog niet duidelijk of en hoe de cap zal aangepast worden ten gevolge van de Brexit.
Figuur: onderverdeling van de 'cap' in de periode 2021-2030